SZCZĘŚLIWE WUNDERKIND

Była cudownym dzieckiem – sama zdecydowała, że chce grać na skrzypcach, i od początku z łatwością wygrywała konkursy dla młodych muzyków. Przełomowe okazało się jednak spotkanie z legendarnym dyrygentem Herbertem von Karajanem, który zaprosił trzynastoletnią skrzypaczkę do występów solowych z orkiestrą Filharmoników Berlińskich. Dwa lata później ukazała się jej pierwsza płyta z koncertami skrzypcowymi Mozarta. Herbert von Karajan odkrył i umocnił jej geniusz, ale także pomógł w rozważnym prowadzeniu kariery muzycznej. „Z dzisiejszej perspektywy mogę powiedzieć, że był to najpiękniejszy moment mojego życia” – mówi w wywiadach Mutter.

W ubiegłym roku artystka obchodziła 40-lecie swojego bajecznego debiutu – jej pierwszy koncert pod batutą Karajana odbył się bowiem 28 maja 1977 r. podczas Salzburg Whitsun Concerts.

NAJWYŻSZA KLASA

Jeśli w świecie muzyki klasycznej można w ogóle użyć określenia celebryta, to wszechstronność i wyjątkowa pozycja skrzypaczki czynią z niej prawdziwą gwiazdę. Wyprzedawanych na pniu koncertów Mutter słucha się w absolutnej ciszy, obowiązkowo zwieńczonej burzą oklasków i owacjami na stojąco. Artystka wykonuje zarówno repertuar klasyczny, jak i nowoczesny – w swoim dorobku ma dziś 25 światowych prawykonań. Jednak największe uznanie zyskują jej interpretacje muzyki współczesnej. Swoje utwory dedykowali jej najwybitniejsi kompozytorzy – Henri Dutilleux, Witold Lutosławski, sir André Previn, Wolfgang Rihm, Norbert Moret, John Williams. Szczególnie cenna jest dla niej artystyczna relacja z Krzysztofem Pendereckim, który napisał dla niej kilka utworów. Na tegorocznym koncercie w katowickim NOSPR w ramach cyklu Recitale Mistrzowskie wprawiła słuchaczy w absolutny zachwyt. Posiada dar prowokowania tego rodzaju skupienia, które czyni z sali koncertowej prawdziwą świątynię sztuki, a z procesu słuchania  – niemal misterium. Od jej pierwszego kroku, kiedy wyszła na scenę w długiej zielonej sukni z odkrytymi plecami, publiczność wstrzymała oddech, bo oto dane nam było obcować z maestrią, o której myśleliśmy, że się nie zdarza.

POTĘGA MŁODOŚCI

Skrzypaczka angażuje się w liczne przedsięwzięcia promocyjne i wspiera młodych wirtuozów – jesienią 1997 r. założyła Stowarzyszenie Przyjaciół Fundacji Anne-Sophie Mutter, a w roku 2008 – fundację swojego imienia. Te dwie instytucje charytatywne wspierają utalentowanych młodych stypendystów. I daje to radość obu stronom, bowiem świeża energia i wigor, których czasem brakuje dojrzałym artystom, to atuty, z których Anne-Sophie Mutter potrafi czerpać. Praca z utalentowanymi młodymi muzykami, o których edukację zawczasu zadbała, pozwala jej wciąż odkrywać nowe sposoby interpretacji i nie daje zastygnąć w miejscu. Słychać to na jednym z ostatnich albumów skrzypaczki nagranym dla wytwórni Deutsche Grammophon. Głównym partnerem gwiazdy jest tu Daniił Trifonow, rosyjski pianista, który zabłysnął na Konkursie Chopinowskim w 2010 r., zdobywając wówczas trzecią nagrodę.

JAK ŻYJE WIRTUOZ?

Chociaż królestwo najlepszych sal koncertowych świata nie stanowi zanadto łakomych kąsków dla paparazzi, a prawdziwych melomanów niekoniecznie interesuje, co Krzysztof Penderecki zjadł dziś na śniadanie, to życie prywatne Mutter wzbudza pewną ciekawość zainteresowanych tematem. Chociażby to, że posiada ona na własność skrzypce Stradivariusa Lord Dunn-Raven z 1710 r. Jak żyje na co dzień? Czy jako cudowne dziecko była szczęśliwa? „Nie noszę w sobie poczucia utraconego dzieciństwa” – zapewnia i przyznaje, że jest szczęśliwą kobietą, która najchętniej spędzałaby czas z dziećmi, gotując im makaron, spacerując po ogrodzie botanicznym i czytając rosyjskich klasyków. W 1989 r. Mutter wyszła za mąż za Detlefa Wunderlicha, który zmarł sześć lat później i z którym ma dwoje dzieci. W 2002 r. poślubiła dyrygenta André Previna, z którym rozwiodła się po czterech latach, ale wciąż regularnie z nim współpracuje i przyznaje, że nigdy nie pracowała z kimś, kto byłby równie wszechstronnie utalentowany.

2018 TOUR

Trasa koncertowa Mutter w 2018 r. obejmuje Azję, Australię, Europę i Amerykę Północną.  W marcu w Carnegie Hall miała miejsce światowa premiera kompozycji André Previna „The Fifth Season” na skrzypce i fortepian, w listopadzie – dzieła na dwoje skrzypiec południowokoreańskiej kompozytorki Unsuk Chin. Szczególną uwagą artystka obdarzy dzieła skrzypcowe Krzysztofa Pendereckiego – by w ten sposób upamiętnić nie tylko jubileusz 85-lecia urodzin kompozytora, ale też łączącą ich wieloletnią przyjaźń. Będzie wykonywała dzieła jej dedykowane: II Koncert skrzypcowy „Metamorfozy” (jego prawykonanie odbyło się w 1995 r.), II Sonatę na skrzypce i fortepian (z 2000 r.), Duo concertante per violino e contrabbasso (którego premiera odbyła się w 2011 r.), a także La Follia na skrzypce solo (2013 r.). Dwupłytowy album ze wszystkimi dziełami Pendereckiego jej poświęconymi (także z po raz pierwszy zarejestrowaną II Sonatą na skrzypce i fortepian) ukaże się późnym latem 2018 r.